تحقیق در مورد مورچه‌ ها (مورچه‌ های سیاه آتشین) تاریخچه: مورچه‌های سیاه آتشین وارده، به طور اتفاقی از آمریکای جنوبی به صورت تغییرپذیر وراد آلباما شده‌اند. اوّلین گزارش در سال 1918 داده شد. توزیع آن تاکنون منحصر به قسمتهایی از می‌سی‌سی‌پی و آلیاما شده است. مورچه های قرمز آتشین وارده از حدود سال 1930 وارد شده‌اند و بیشتر از 260 میلیون جریب زمین در نه منطقه جنوب شرقی آمریکا آلوده شده‌اند که شامل بیشتر قسمتهای فلوریدا، جورحیا، جنوب کارولینا، تینیس، آلباما، می‌سی‌سی‌پی، آرکانزاس، و تگزاس و اوکلاهوما می‌باشد. این‌گونه خیلی فراوان شده است. و وقتی زیاد شده‌اند خیلی از مورچه‌های بومی را بیرون کرده‌اند. توانایی انتشار در غرب و باقی ماندن در آریزونای جنوبی و در طول سواحل اقیانوس آرام تا واشنگتن وجود دارد. مورچه‌ها سرتاسر جهان روی می‌دهند. مورچه‌های دروگر در غرب رود می‌سی‌سی‌پی و جنوب وجود دارد. که گونه‌های مشترک شامل مورچه‌ دروگر غربی Polyygomyrmex occidentalis، مورچه‌های قرمز دروگر p barduts ، مورچه‌های دروگر کالیفرنیا p. californicus و مورچه دروگر فلوریدایی p. badius می باشد. مورچه برندة برگ تگزاس در نیمه شرقی تگزاس  غرب مرکزی لویسیانا رخ می‌دهد. در شمال شرقی آمریکا مورچه‌های مزارع و مورچة پیاده رو و مورچه‌های قرمز، و Alleg heney mound و گونه‌های مشترکی در مناطق چمنزار هستند. خیلی از گونه‌های مورچه‌ها در چمنزارها در منطقة آمریکا بومی شده‌اند. بیولوژی: کلنی‌ مورچه‌های آتشین قرمز وارده شامل نوزادان و چندین نوع از بالغین هستند

• نرهای بالدار که قابل شناسایی از ماده‌ها هستند با سر کوچکتر
• ماده‌های قرمز متمایل به قهوه‌ای بالدار
• کارگرها

مورچه‌های کارگر ماده های عقیم بدون بال هستند. آنها با دفاع کردن ملکه از مزاحمها و باغذا دادن ملکه، تنها غذایی که کارگران ابتدا خورده‌اند و با رهاندن ملکه از خطر، از ملکه محافظت می‌کنند. آنها همیچنین به جستجوی غذا می‌پردازند و از نوزادان مراقبت می‌کنند. نوزادان در تخم کرمی رنگ ساخته می‌شوند و سپس لارو و پوپ ایجاد می‌شود. شکل بالدار مورچه یا دارای قدرت تولید مثل در تپه‌های خاکی زندگی می‌کنند تا زمانی که برای جفت‌گیری به پرواز درمی‌آیند. جفت‌گیری اغلب در بعدازظهرها و بعد از یک دورة بارندگی رخ می‌دهد. پروازهای جفت‌گیری بیشتر در بهار و پاییز رخ می‌دهد. نرها بعد از جفت‌گیری می‌میرند. در حالیکه ملکه بارور شده به زمین می‌آید تا یک مکان جهت آشیانه پیدا کند. بالهای ملکه می‌افتد و او شروع به حفر یک حفره می کند که کلنی جدید را شروع کند. بعضی اوقات چندین ملکه با هم در یک آشیانه می‌توانند پیدا شوند. یک ملکه جدید باردار شده حدود دو جین تخم می‌گذارد هنگامی که آنها باز می‌شود 7 تا 10 روز بعد لارو ایجاد می‌شود که به وسیله ملکه غذا می‌خورند. بعد از آن که ملکه توسط کاگرها تغذیه می‌شود می‌تواند تا حدود 800تخم در روز بگذارد. لاروها در عرض 6 تا 10 روز تکامل می‌یابند و بعداً پوپ تبدیل می‌شود. بالغ ها 15ـ 9 روز ظاهر می‌شوند. متوسط هر کلنی شامل 000/100 تا 000/500 کارگر و چندین صد شکل بالدار و ملکه‌ هستند ملکه می‌تواند 7 سال یا بیشتر زندگی کند در حالیکه کارگرها عموماً حدود 5 هفته زندگی می‌کنند. هرچند که آنها می‌توانند بیشتر زنده بماند. دو نوع مورچه‌های آتشین وراده وجود دارد. شکل تک ملکه‌ای و شکل چندین ملکه‌ای. کارگرها در کلنی‌های تک ملکه‌ای داخل زمین زندگی می‌کنند کارگران در کلنی‌های چندین ملکه‌ای آزادانه از یک تپه به تپة دیگر حرکت می کند که نتیجه‌اش یک افزایش برجسته‌ای در تعدد تپه‌ها در هر جریپ زمین بوده است. مناطقی که به وسیلة کلنی‌های تک ملکه‌ای آلوده شده‌اند حدود 40 تا 150 تپه در هر جریب زمین می‌باشد (تقریباً کمتر از 7 میلیون مورچه در جریب) و در کلنی‌های که چندین ملکه وجود دارد بیشتر از 200 تپه در هر جریپ زمین و 40 میلیون مورچه در هر جریب رخ می‌دهد. مورچه‌های آتشین وارده تقریباً در هر نوع خاکی تپه می‌سازند اما آنها ترجیح می‌دهند در مناطق آفتابی نظیر مراتع پارکها ـ چمنزارها ـ مرغزارها و مناطق کشاورزی لانه‌سازی کنند. بلندی تپه ها به 18 اینچ می‌رسد که بستگی به نوع خاک دارد. اغلب تپه‌ها در الوارهای فاسد شده و اطراف کنده‌های درخت و درختان کلنی‌سازی می‌کنند کلنی‌ها می‌توانند زیرساختمانها ایجاد شوند. ساکن کلنی‌ها به طور مکرر از یک مکان به مکان دیگر کوچ می‌کنند. ملکه فقط به نصف دو جین کارگر جهت شروع کلنی احتیاج دارد. آنها می‌توانند تپه‌های جدید را توسعه دهند به چندین صد تپه که بیشتر هنگام شب رخ می‌دهد. سیل باعث می‌شود که آنها کلنی‌هایشان را ترک کنند و شناور باشند تا زمانی که آنها به زمین دسترسی یابند که بتوانند تپة جدید را درست کنند. آنها همچنین می‌توانند به مکانهایی داخل خانه مهاجرت کنند. مورچه‌های آتشین می‌توانند مفید باشند آنها ابتدائاً روی حشرات و بندپایان آفت غذا می‌خورند ما می‌توانیم، به این وسیله نیازمان را به حشره‌کشها در زمینة کشاورزی کاهش دهیم. در مناطق شهری مورچه‌های آتشین روی لارومسگها، ساسها و تخم سوسک حمام و کنه‌ها و دیگر آفتها تغذیه می‌کند.   محل زندگی: تاریخچه زندگی و عادتها: سیکل زندگی: در طول پرواز نکاحی مورچه‌ها، هنگامی که نرها و ماده‌های بالدار جفت می‌شوند و جفت‌گیری می‌کنند، بعداً اسپرم به ماده‌ها منتقل می‌شوند و نرها به سرعت می‌میرند. ماده‌ها به زمین می‌آیند و یک جای مناسب برای لانه‌گزینی انتخاب می‌کنند بالهایشان از دست داده و شروع به تخم‌گذاری می‌کنند. اولین نسل لاروها به وسیلة ملکه غذادهی و مراقبت می‌شوند. و کارگرهای عقیم مورچه‌ها پیشرفت می‌کنند. بعداً تنها نقش آن تخم‌گذاری است. مورچه‌های کارگر از ملکه و نوزادان (تخم‌ها، لارو، پوپ) مراقبت می‌کنند. لانه را به وجود می‌آورند و از آن نگهداری می‌کنند. از کلنی دفاع می‌کنند و برای غذا به جستجو می‌پردازند. شکل کلنی مورچه‌های آتشین وارده: شکل بالدار که دارای قدرت تولید مثل هستند در تپه‌ها زندگی می‌کنند تا زمانی که آنها به پرواز جفت‌گیری مباردت ورزند اغلب در بعد از ظهر زود و بعد از بارندگی اتفاق می‌افتد. نرها بعد از جفت‌گیری می‌میرند در حالیکه ملکه‌های باردار شده پایین می‌آیند که یک مکان مناسب جهت کلنی جدید پیدا کنند. بعضی اوقات چندین ملکه یک حفره‌ای حفر می کنند که یک کلنی جدید را شروع کنند. یک ملکه جدید باردار شده حدود دوجین تخم به صورت خوشه‌ای قرار می‌دهد. در حالیکه تخم‌ها 7 تا 10 روز بعد باز می‌شوند لارو به وسیلة ملکه غذادهی می‌شوند بعد از آن ملکه توسط مورچه‌های کارگر غذادهی می‌شوند. او می‌تواند تا 800 تخم در متوسط هرروز بگذارد. لاروها 6 تا 10 روز بعد رشد می‌کنند و بعداً پوپ ایجاد می‌شود. و مورچة بالغ در 9 الی 15 روز ظاهر می‌شود. هر کلنی متوسط شامل 000/100 تا 000/500 کارگر، چندین صد فرم بالدار ملکه می‌باشد. مورچه‌های ملکه می‌توانند 7 سال یا بیشتر زندگی می‌کند درحالکیه مورچه‌های کارگر حدود 5 هفته زندگی می‌کنند هرچند که آنها می‌توانند به مدت طولانی‌تری زنده بمانند. دشمنان طبیعی مورچه‌های آتشین قرمز وارده: میکروارگانیسمها: بعضی از عوامل پاتوژن می‌توانند به مورچه‌ها حمله کنند و چندتایی از آنها جهت کنترل مورچه‌های آتشین به کار برده شود که شامل میکوراسپوریدین Thelohania Salenopsae باکتری سودوموناس، چندین قارچ پارازیته که شامل Beuvaviabassia  که به طور رایج جهت کنترل ارزیابی می‌شوند. کومهای (نمالودهای پارازیته ) Steinerema.spp حشرات را جستجو می‌کنند و وارد بدن حشرات می‌شوند و در بدن آنها پیشروی می‌کنند. انواع و گونه‌ها در تأثیراتشان متفاوت هستند. گونه‌هایی که تا این تاریخ آزمایش می‌شوند باعث شده‌اند که موقتاً از تپه‌های درمان شده دور شوند اما چند کلنی واقعاً حذف می‌شوند. هرچند که دشمنان طبیعی اختصاصاً جهت تپه‌های مورچه‌های آتشین به کار می‌رود.  اما عموماً این برنامة درمان جهت منطقة وحشی مناسب نیست. بندپایان شکارچی و پارازیت ها: بعضی از گونه‌های مورچة بومی با مورچه‌های قرمز آتشین وارده برای خاک و منابع غذایی رقابت می‌کنند. آنها مخصوصاً شکارچی مؤثر جهت ملکه‌های مورچه‌های آتشین تازه باردار شده هستند. شکارچی (Pyemotes TriTici) Strow. itchmite مورچه‌های آتشین ضعیف شده جهت غذا استفاده می‌کنند که آنها اگر به صورت مستقیم به کاربرده شوند مؤثر نیستند ولی دارای قدرت خطر برای استفاده کننده هستند. یک امیداواری بزرگی برای موفقیت کابرد عوامل کنترل بیولوژی نظیر مگسهای فورید پارازیته (Diptera) که به طور رایج در آمریکا برای آزاد کردن آنها ارزیابی شده‌اند. اگر به صورت موفقیت‌آمیزی وارد شوند و ثابت شوند از آنها